MI TA STIMA BO (IK HOU VAN JE), CHABI...
Blijf op de hoogte en volg Mats
17 November 2012 | Curaçao, Willemstad
Lieve allemaal,
Ja en dan is het zover....., zit je in de auto naar de laatste therapie. Ik werd vanochtend al wakker met een weemoedig gevoel. De mensen die mij goed kennen, weten precies wat ik bedoel. Ineens ga je beseffen dat alles wat je mee hebt gemaakt niet meer terug komt en voorbij is, klinkt melodramatisch maar zo voelt het dan. Mijn zus schreef vandaag; ik voel me al weemoedig, vraag me af hoe het met jou gaat? Nou, Jacq dat heb je goed aangevoeld. Zo'n laatste therapie hoeft niet moeilijk te zijn omdat meestal de therapeuten er een feestje van maken maar ik ben nu eenmaal zoals ik ben dus het voelt toch als een afscheid, dit komt niet meer terug. Mats voelde heel goed aan dat het de laatste dag van de therapie was maar ging hier redelijk mee om. Hij was rustig en hing wel aan ons maar de nieuwsgierigheid naar wat de laatste les zou brengen, overwon en hij ging weer mee met Anja en Angela.
Anja had een spier verrekt dus zij was wat stijf maar ze was van plan om toch gewoon de watertijd met Mats te doen omdat ze hier teveel naar uit keek. Wij hadden het gevoel dat zij zo graag dit met Mats wilde afsluiten dat ze de pijn voor lief nam, mooi gebaar. Wij zijn erg onder de indruk van haar doorzettingsvermogen want Mats heeft haar behoorlijk getest de afgelopen weken maar Anja heeft zeker niet opgegeven hoewel hier soms wel redenen voor waren... Naast naar stonden ook Angela, de stagiare en Nicole de orthopedagoge, erg sterk dus het was een goed en solide team. Mats heeft zijn laatste watertijd echt ingevuld met wat hij wilde; hij was heel druk met zijn duikbril, hij gaf een show voor Chabi, de omgekeerde wereld! Chabi vond het maar raar en vreemd maar ze ging er aardig in mee. Ze zwom lekker om Mats heen en daar waar Mats het wilde, deed zij een kunstje met Chabi. Prachtig stel om te zien en Anja bekeek het allemaal gelaten vanuit het water..... We wisten al dat Mats vrij was in het water maar met een wetsuit en een zwemband denkt Mats ineens dat hij de wereld onderwater ook al aan kan! Dan ineens is daar het einde van de watertijd maar ook het einde van de therapie....., dit was even lastig voor Mats maar zo gegroeid als hij is deze week, accepteerde hij dit en ging zelf uit het water en op weg naar de douches voor de allerlaatste keer. Wij zaten hem op te wachten en wat was hij trots toen hij al rennend naar ons toe kwam. Hij heeft de therapie heel goed volbracht ondankts alle facetten die het deze keer met zich mee bracht; verdriet, plezier, warmte, liefde, herkenning maar bovenal geluk want het blijft uniek en bijzonder om Mats zo intensief te zien genieten met Chabi! Mats heeft ons nog een mooi cadeau gegeven; een foto van Chabi en Mats, een schilderij gemaakt door Chabi en een twee cd's vol met foto's en video's dus er staat ons nog een hoop kijkplezier te wachten. We hadden voorgesteld om nog een borrel te gaan drinken met iedereen om ons heen en dit vonden Chris en Petra, ouders van Nick, ook een leuk idee dus we zijn gezellig met elkaar naar Hemingway gegaan om daar vervolgens te lang te blijven hangen dus ook maar blijven eten, erg gezellig. Een perfecte afsluiting van twee bijzondere, intensieve maar leerzame weken die ons hopelijk nog lang zullen heugen, hier proosten we op! Proost Mats en Chabi! Lieve warme kus vanaf Curacao xxx
Ja en dan is het zover....., zit je in de auto naar de laatste therapie. Ik werd vanochtend al wakker met een weemoedig gevoel. De mensen die mij goed kennen, weten precies wat ik bedoel. Ineens ga je beseffen dat alles wat je mee hebt gemaakt niet meer terug komt en voorbij is, klinkt melodramatisch maar zo voelt het dan. Mijn zus schreef vandaag; ik voel me al weemoedig, vraag me af hoe het met jou gaat? Nou, Jacq dat heb je goed aangevoeld. Zo'n laatste therapie hoeft niet moeilijk te zijn omdat meestal de therapeuten er een feestje van maken maar ik ben nu eenmaal zoals ik ben dus het voelt toch als een afscheid, dit komt niet meer terug. Mats voelde heel goed aan dat het de laatste dag van de therapie was maar ging hier redelijk mee om. Hij was rustig en hing wel aan ons maar de nieuwsgierigheid naar wat de laatste les zou brengen, overwon en hij ging weer mee met Anja en Angela.
Anja had een spier verrekt dus zij was wat stijf maar ze was van plan om toch gewoon de watertijd met Mats te doen omdat ze hier teveel naar uit keek. Wij hadden het gevoel dat zij zo graag dit met Mats wilde afsluiten dat ze de pijn voor lief nam, mooi gebaar. Wij zijn erg onder de indruk van haar doorzettingsvermogen want Mats heeft haar behoorlijk getest de afgelopen weken maar Anja heeft zeker niet opgegeven hoewel hier soms wel redenen voor waren... Naast naar stonden ook Angela, de stagiare en Nicole de orthopedagoge, erg sterk dus het was een goed en solide team. Mats heeft zijn laatste watertijd echt ingevuld met wat hij wilde; hij was heel druk met zijn duikbril, hij gaf een show voor Chabi, de omgekeerde wereld! Chabi vond het maar raar en vreemd maar ze ging er aardig in mee. Ze zwom lekker om Mats heen en daar waar Mats het wilde, deed zij een kunstje met Chabi. Prachtig stel om te zien en Anja bekeek het allemaal gelaten vanuit het water..... We wisten al dat Mats vrij was in het water maar met een wetsuit en een zwemband denkt Mats ineens dat hij de wereld onderwater ook al aan kan! Dan ineens is daar het einde van de watertijd maar ook het einde van de therapie....., dit was even lastig voor Mats maar zo gegroeid als hij is deze week, accepteerde hij dit en ging zelf uit het water en op weg naar de douches voor de allerlaatste keer. Wij zaten hem op te wachten en wat was hij trots toen hij al rennend naar ons toe kwam. Hij heeft de therapie heel goed volbracht ondankts alle facetten die het deze keer met zich mee bracht; verdriet, plezier, warmte, liefde, herkenning maar bovenal geluk want het blijft uniek en bijzonder om Mats zo intensief te zien genieten met Chabi! Mats heeft ons nog een mooi cadeau gegeven; een foto van Chabi en Mats, een schilderij gemaakt door Chabi en een twee cd's vol met foto's en video's dus er staat ons nog een hoop kijkplezier te wachten. We hadden voorgesteld om nog een borrel te gaan drinken met iedereen om ons heen en dit vonden Chris en Petra, ouders van Nick, ook een leuk idee dus we zijn gezellig met elkaar naar Hemingway gegaan om daar vervolgens te lang te blijven hangen dus ook maar blijven eten, erg gezellig. Een perfecte afsluiting van twee bijzondere, intensieve maar leerzame weken die ons hopelijk nog lang zullen heugen, hier proosten we op! Proost Mats en Chabi! Lieve warme kus vanaf Curacao xxx
-
17 November 2012 - 09:48
Jolanda:
Hè lieverd wat prachtig verwoord allemaal, dat het alweer voorbij is niet te geloven.Geweldig om mats met een dolfijn te zien,wat zullen jullie trots op hem zijn.
Dat je met twee weken al zoveel bereikt is wel heel bijzonder,wat energie stoppen ze er allemaal in helemaal top geniet nog maar even daar dikke kus van ons allemaal. -
17 November 2012 - 15:04
Helma:
Hallo Lieverds,
Dat was het dan de laatste therapie dag. Ik heb aan jullie gedacht wamt het zou best moeilijk worden voor jullie allemaal. Ik zat het lezen en kreeg een brok in mijn keel, wat hebben jullie dat fantastisch gedaan. De allerlaatste keer rijden naar de therapie, seccies en dan vind ik het heel knap van Mats dat hij zo is gegroeid in alles. MATS een dikke knuffel van Oma Helma. Geniet nu van de dingen die jullie nog gaan doen. Heel plezier.
Liefs Helma xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
